• Korzystaj z serwisu transakcyjnego tylko na zaufanych urządzeniach (komputer, tablet, telefon etc.) z zainstalowanym legalnym systemem operacyjnym.
• Pamiętaj aby regularnie aktualizować posiadany system operacyjny oraz inne aplikacje (w szczególności przeglądarki internetowe, wtyczki flash, klientów poczty, przeglądarki pdf itp.). Aktualizacje legalnego oprogramowania często naprawiają luki w bezpieczeństwie, które starają się wykorzystać oszuści.
• Używaj zapory ogniowej (firewall), która pomaga chronić komputer przed atakami z sieci.

• Zawsze ręcznie wpisuj adres URL serwisu
• Sprawdź, czy na pewno korzystasz z bezpiecznego protokołu https.
• Sprawdź, czy połączenie jest szyfrowane - świadczy o tym ciąg „https://” i wyświetlany symbol zamkniętej kłódki (w pasku adresu lub na dole strony).
• Kliknij w symbol kłódki i przekonaj się, czy certyfikat bezpieczeństwa jest aktualny.
• Upewnij się, że na stronie nie występują podejrzane elementy.
• Nie uruchamiaj Systemu korzystając z załączników lub linków otrzymanych pocztą e-mail oraz z linków znajdujących się na stronach internetowych o podejrzanym adresie.
• Nie odpowiadaj na e-maile dotyczące prośby o weryfikację Twoich danych, a w szczególności nie przesyłaj pocztą elektroniczną swoich danych identyfikacyjnych (np. identyfikator, hasło) ani żadnych innych ważnych informacji.
• Po zalogowaniu sprawdź, czy data ostatniego logowania odpowiada dacie, kiedy korzystałeś z usługi.
• Nie korzystaj z funkcji „kopiuj-wklej” przy wprowadzeniu numerów rachunków bankowych.

• Bezpieczne hasło powinno składać się z minimum 8 znaków
• Hasło powinno być kombinacją przynajmniej trzech liter (minimum 1 duża oraz 1 mała litera), przynajmniej dwóch cyfr oraz znaków specjalnych i nie może zawierać 3 lub więcej identycznych, następujących po sobie znaków
• Hasło musi być różne od ostatnich 6 wprowadzonych haseł
• Unikaj haseł odwołujących się do Twoich danych osobowych.
• Bezpieczne hasło nie może być powtarzalną kombinacją znaków.
• Hasło powinno być zmieniane cyklicznie, nie rzadziej niż raz na miesiąc.
• Unikaj używania tych samych haseł w różnych systemach.
• Nie udostępniaj swoich haseł innym osobom.
• Nie podawaj identyfikatora i hasła na żądanie innych systemów i podmiotów trzecich.
• Nie zapisuj haseł w systemach i aplikacjach w postaci możliwej do odczytania.
• Zmieniaj hasło zawsze, gdy zachodzi podejrzenie, że zostało ono ujawnione.

jest oprogramowaniem, którego zadaniem jest wykrywanie, zabezpieczanie, zwalczanie, usuwanie i naprawianie szkód spowodowanych działaniem wirusów. Jeśli uruchamiana aplikacja zawiera szkodliwe oprogramowanie, program antywirusowy wyklucza kod wirusa i pozwala na bezpieczny dostęp do uruchamianego programu. Istotnym elementem jest regularna, częsta aktualizacja bazy definicji wirusów zawartych w programie. Pozwala mu to „być na bieżąco” w świecie wirusów. Dzięki uaktualnianym definicjom, program zbiera informacje o najnowszych wirusach i dostaje instrukcje, które pozwalają mu je zwalczać. Większość firm produkujących oprogramowanie antywirusowe w swoich produktach stosuje codzienną aktualizację definicji wirusów.

jest fragmentem kodu posiadającym zdolność powielania się (tak jak prawdziwy wirus), przenoszącym się poprzez umieszczenie własnych kopii w plikach wykonywalnych. Wirus nie może działać sam - potrzebuje nosiciela w postaci innego programu komputerowego (np. ściągniętego za darmo ze strony www), po uruchomieniu którego zazwyczaj pierwszy uruchamia się złośliwy kod wirusa, a następnie właściwy program. Po skutecznym zainfekowaniu dalsze działanie wirusa zależy od jego typu i może obejmować:

• wyłudzenie danych umożliwiających realizację płatności w bankowości internetowej;
• kradzież tożsamości;
• infekcję plików podczas ich uruchamiania lub tworzenia;
• kasowanie lub uszkadzanie danych w systemach i plikach;
• kradzież danych uwierzytelniających do portali społecznościowych i kont pocztowych.

(popularnie nazywany trojanem) mieści się w ogólnie przyjętej definicji wirusa, ponieważ próbuje przedostać się do komputera bez wiedzy i zgody użytkownika. Koń trojański nie powiela i nie rozprzestrzenia się jednak samodzielnie, a komputer-ofiara infekowana jest tylko poprzez umyślne zainstalowanie przez użytkownika programu-nosiciela. Konie trojańskie wykonują zwykle jedną z następujących operacji:

• wykradanie naszych poufnych danych i haseł.
• szpiegowanie naszej działalności (np. przesyłanie do hakera wciskanych klawiszy w celu poznania hasła do poczty lub konta bankowego).
• utrudnianie pracy programom antywirusowym w celu osłabienia komputera.
• instalowanie w systemie backdoora i udostępnianie kontroli nad systemem nieuprawnionym osobom w celu rozsyłania spamu, dokonywania ataków DDoS itp.
• modyfikowanie naszej przeglądarki internetowej poprzez zmianę strony startowej lub instalowanie irytujących wtyczek.
• kasowanie danych lub uszkadzanie systemu.

Chroń swój system pocztowy przed przychodzącym spamem.

• Należy zachowywać dużą ostrożność podczas pobierania jakichkolwiek plików z Internetu czy otwierania załączników do wiadomości e-mail, bez względu na to, od kogo one pochodzą.
• Przestrzegamy przed używaniem oprogramowania pochodzącego z nielegalnego czy niezaufanego źródła. Nie należy instalować nieznanych programów otrzymanych pocztą elektroniczną lub pobranych z niezaufanych witryn www.
• Należy cyklicznie skanować urządzenia programami antywirusowymi.
• Należy unikać korzystania z bankowości elektronicznej za pośrednictwem niesprawdzonych połączeń (np. kafejki internetowe, publiczne WiFi).
• Należy korzystać z najnowszych wersji przeglądarek internetowych.